பேரன்ட்ஸ் கிளப்

காட்சி-1:

ஒரு கடையில் ஒரு பையன் உருண்டு உருண்டு அழுது கொண்டிருக்கிறான்.
அம்மா: அது போல் கார் ஏற்கனவே இருக்குடா..வேண்டாம்.
அப்பா: நாலு சாத்து சாத்துனா சரியாப் போயிரும்..(சாத்துகிறார்..)
பையன் இன்னும் உருண்டு கொண்டிருக்கவே, மனனவியை பில் பணம் கொடுக்கச் சொல்லிவிட்டுத் தர தரவென்று பையனை இழுத்துச் செல்கிறார்.

காட்சி-2:

மகள்: எனக்கு பெப்ஸி வேணும்..
அம்மா: ஏற்கனவே 2 தடவை குடிச்சாச்சுடா..இனிமே குடிக்கக் கூடாது..நான் தர மாட்டேன்.
மகள்: (ஓ வென்ற குரலில் ஓலம்..)
அப்பா: இப்பதான் ஆபீஸ்லருந்து வந்தேன்..அதுக்குள்ளயா..அங்கயும் தலைவலி.. இங்கயுமா..
குடுத்துத் தொலை பெப்ஸியை..
அம்மா: வீட்ல இருந்தா எனக்கு மட்டும் டென்ஷன் இல்லியா..நாள் முழுசும் நான்தானே பாத்துக்கிறேன்..எப்படி அடம் பண்ணுறா பாருங்க..நீங்கதான் இவ கத்தாமப் பாத்துக்கிறது...

காட்சி-3:

மகள்: எனக்கு இன்னொரு சாக்லேட் வேணும்..
அம்மா: சொன்னாக் கேளுடி..அவ்ளதான்..எத்தன சாக்லேட் சாப்பிடுறது?
மகள்: இன்னோண்ணு வேணும்..
அம்மா: (சாக்லேட் கொடுத்துக் கொண்டே) இரு. இரு. அப்பா வந்ததும் சொல்றேன்.

இந்தக் காட்சிகள் அநேகமாக எல்லாப் பெற்றோரும் பார்ப்பதுதான்..அனுபவிப்பதுதான். அரவணைப்பு என்ற பெயரில் அதிகச் செல்லம் கொடுத்துப் பின் அவஸ்தைப் படுதலென்பது அநேக பெற்றோர் எதிர்நோக்கும் ப்ரச்னை. அரவணைப்பு அவசியந்தான்..அதுதான் குழந்தையினுடைய நியாயமான ஆசைகளைச் சரியான நேரத்தில் தீர்த்து வைப்பது. விளையாட்டுப் பொருட்களோ, தின்பண்டங்களோ அளவுடன் வாங்கிக் கொடுப்பது அவசியம். புரியாத வயதில் பழக்கங்களைக் குழந்தைகள் வளர்த்துக் கொள்ள நாமே காரணமாயிருந்து விட்டுப் பின் குழந்தைகளை அடிப்பதில், நோவதில் என்ன பயன்?

செல்லம் இருவரும் கொடுக்கத்தான் வேண்டும் - சரியான அளவில்.அரவணைப்புக்கும்,
செல்லத்துக்கும் இருக்கும் இடைவெளியைச் சரிவரப் புரிந்து கொண்டு நடக்கும் பெற்றோருக்குக் குழந்தை வளர்ப்பதில் எந்தச் சிரமமும் இராது என்பது அனுபவம் கூறும் உண்மை.

காட்சி-1. எவ்வளவு தர்மசங்கடம் ஒரு பொது இடத்தில்!

காட்சி-2. குழந்தையின் ஆரோக்கியம் பாதிக்கப்படும் அபாயம். கணவன் மனைவி சண்டை.

காட்சி-3. அப்பா பெயரைக் கூறித் தப்பிக்க நினைக்கும் அம்மா, ப்ரச்னையையிலிருந்து தான் விடுபட அப்பாவைப் பலிகடா ஆக்குகிறார். குழந்தைக்கு அப்பாவிடமிருக்கும் பயம் அம்மாவிடமில்லாமல் போகும். அப்பா நம்பியார் ஆகிவிடுவார்.

இது தவிர வேறு ப்ரச்னைகள்:

1. குழந்தைக்கு அடம் பிடித்தால் எதுவும் கிடைக்கும் என்ற போக்கு பழக்கமாகிவிடும்.
2. அப்பா அம்மா சண்டையில் குழந்தை குளிர் காயப் பழகிக் கொண்டு நினைத்ததைச் சாதிக்க முற்படும்.
3. அம்மா/அப்பா ஒருவரிடம் மற்றும் ஒட்டிக் கொண்டு மற்றவரிடம் பயம் வளர்த்துக் கொண்டு விலகிவிடும்.

இதைத் தவிர்க்க/குறைக்க சில டிப்ஸ்:

1. மாதம் ஒரு முறை குழந்தைக்கான விளையாட்டுப் பொருட்கள் வாங்கிக் கொடுக்கும் முறை. அல்லது அதே பட்ஜெட்டை இரண்டாகப் பிரித்துக் கொண்டு வாங்கிக் கொடுக்கும் முறை.

2. கடைக்குப் போகுமுன் இதுதான் வாங்கிக் கொடுக்கப் போகிறேன் என்று திட்டவட்டமாகச் சொல்லிக் கூட்டிச் செல்லுதல். வார்த்தையைக் கண்டிப்பாகச் செயலாற்றிக் காட்டுதல்.

3. பெப்ஸி, காபி, சாக்லேட் போன்றவற்றின் சுவையை மாற்றித் தருதல்.பெப்ஸியில் அவர்கள் அறியா வண்ணம் தண்ணீரைக் கலத்தல், அதிகக் காபித்தூள் போடுதல், சாக்லேட்டைக் குளிர்ப்பெட்டியில் வைக்காமல் வெளியே வைத்தல்..கொழ கொழவென்ற சாக்லேட் 3 வயது தாண்டிய குழந்தைகளுக்குப் பெரும்பாலும் பிடிக்காது. 3 வயதுக்கு முன் வேறு விளையாட்டுப் பொருள் அல்லது தின்பண்டங்கள் மூலம் திசை திருப்பலாம். (இது என் அனுபவத்தில் கண்ட வெற்றி.)

4. பாவம் பார்த்துப் பழக்கத்தை நாமே ஏற்படுத்திவிடக்கூடாது. அரவணைப்புக்கும் செல்லத்துக்கும் இடையே கண்டிப்பு என்ற பாலம் அவசியம்.

5. குழந்தைக்கு இருவரிடமும் பயமும் அன்பும் இருக்க வேண்டும்..அப்பா செல்லம், அம்மா செல்லம் என்று ஆரம்பத்தில் கூறும் நம் அறியாமை, நாளடைவில் யாரேனும் ஒருவரிடம் அனாவசிய பயத்தை உருவாக்கிவிடும்.

கஷ்டந்தான்..என்ன செய்வது? ஒவ்வொரு தலைமுறையும் மாறிவர வர, knowledge explosion சதவிகிதம் கூடுவதால் நாமும் புதிய புதிய உத்திகளை உருவாக்க வேண்டியுள்ளது.

மீண்டும் சந்திப்போம்.